Ο Άγιος Αρέθας ο Μεγαλομάρτυρας και οι συν αυτώ

Έζησε τον 6^ο αιώνα μ.Χ. και ήταν ένας από τους προύχοντες της πόλης Νέγρας στην Αιθιοπία. Όταν ασπάσθηκε το χριστιανισμό, διακρινόταν για την ευσέβεια και τις πολλές του αγαθοεργίες. Κοντά του μαζεύτηκε ένας όμιλος από άνδρες και γυναίκες, που καθημερινό τους έργο είχαν την διδασκαλία του θείου λόγου.

Η πρόοδος αυτή του Ευαγγελίου στην Εκκλησία της Νέγρας, εξήγειρε το φανατισμό των ειδωλολατρών, και συνέλαβαν τον Αρέθα με τους συνεργάτες του. Ο  Αρέθας ήταν τότε γέροντας. Οι εχθροί της πίστης του συνέστησαν να λυπηθεί τα γεράματά του και να απαρνηθεί τον Χριστό. Τότε ο Αρέθας έδωσε γενναία απάντηση: «Στην διάρκεια της ζωής μου, είπε, διέπραξα  πολλά αμαρτήματα. Ο Ιησούς Χριστός με καθάρισε απ’ αυτά  δια της θυσίας Του και με την πίστη μου προς Αυτόν. Καὶ από άνθρωπο απώλειας με έκανε κληρονόμο του ανεσπέρου φωτός και της αιώνιας ζωής. Τώρα μου προσφέρει και άλλη τιμή. Μου δίνει την ευκαιρία, από την σάρκα ενός γέροντα να προβάλει αθλητής, αποδεικνύοντας ότι η ισχύς και η ελευθερία του πνεύματος μπορούν να καταφρονήσουν κάθε άνομη απειλή και βία και να καταισχύνουν τους δυνατούς της γης».
Η  απάντηση  αυτή  εξαγρίωσε περισσότερο τους  δημίους του, που αμέσως  αποκεφάλισαν τον  Αρέθα  με τους συνεργάτες του.

Απολυτίκιον. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Ευσεβεία  εμπρέπων τη  αθλήσει  δεδόξασαι, την των Χριστοκτόνων κακίαν καθελών τη ενστάσει σου· διο και προσενήνοχας Χριστώ, Μαρτύρων αρραγή  συνασπισμόν, ώσπερ θείος παιδοτρίβης και οδηγός, Αρέθα παμμακάριστε. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.    
Ευφροσύνης πρόξενος ημίν επέστη, η φωσφόρος σήμερον, των Αθλοφόρων εορτή· ήv εκτελούντες δοξάζομεv, τον εv υψίστοις υπάρχοντα Κύριον.

Μεγαλυνάριον.
Κλήρος περιούσιος και λαός, έχων ταξιάρχην, τον Αρέθαν τον ευκλεή, τη των πρωτοτόκων, συνήφθη Εκκλησίᾳ, μαρτυρικοίς αγώσιν· όν μεγαλύνωμεν.