Ο Όσιος Σισώης ο Μέγας

Έλαμψε με την πνευματική του σύνεση, την ταπεινοφροσύνη, την φιλαδελφία και το ενδιαφέρον του στο να επιστρέψει και έναν μόνο αμαρτωλό.

Μεταξύ των ασκητών αναδείχτηκε ονομαστός και μέγας, αθλητής της       πρώτης γραμμής, τύπος εγκράτειας, αλλά και ψυχή που προσευχόταν  για      δικαίους και αδίκους, πλούσιους και φτωχούς, άρχοντες και ιδιώτες,           κληρικούς και  λαϊκούς  και  γενικά  για όλο τονκόσμο. Στην γη ήταν,αλλά η  ζωή του ήταν ουράνια. Υψωμένος πάνω απότησάρκα,  που χαλιναγωγούσε τέλεια μετην χάρη του Αγίου Πνεύματος καιτην θεία κοινωνία  του  σώματος  καιτουαίματος τουΧριστού.           
Η μνήμη του μένει υπόδειγμα  σε  όσους θέλουν την  ασκητική  ζωή,  για  να είναι γνήσιοι και πραγματικοί ασκητές, όχι μόνο με την αντοχή του σώματος, αλλά  και με την πνευματική αναγέννηση  καιτη λάμψη της  αρετής.

Απολυτίκιον. Ήχος  πλάγιος α’. Τον συνάναρχονΛόγον.
Εκ  παιδόςγεωργήσαςζωήν  την  κρείττονα,  των  κατ’  αυτής  ενεπλήσθης θεουργικών  αγαθών,  των  Αγγέλων  μιμητά  Σισώη  Όσιε·  όθεν  ως  ήλιος λαμπρός,  απαυγάζεις  τηλαυγώς, εν ώρα της  σης εξόδου,  δηλοποιών  την σηνδόξαν,  και  καταλάμπων  τας  ψυχάς  ημών.

Κοντάκιον. Ήχος  δ’. Επεφάνηςσήμερον.
Εν  ασκήσει  άγγελος  εν  γη  ωράσθης, καταυγάζων  Όσιε, τας  διανοίας  των πιστών, θεοσημείαις εκάστοτε· όθεν σε πάντες, Σισώηγεραίρομεν.

Μεγαλυνάριον.
ΝέκρωσινΣισώηζωοποιόν,  παθών  τη  εκδύσει,  ενδυσάμενος  ολικώς, νεκρούς  ως  εξ  ύπνου,  τω  ιερώσου  λόγω,  εξήγειραςνεκρώσας, τον παναλάστορα.