Οι Άγιοι Ερμόλαος, Έρμιππος και Ερμοκράτης οι Μάρτυρες

Ανήκαν  και  οι  τρεις  στον  Ιερό  κλήρο  της  εκκλησίας,  στη  Νικομήδεια.

Όταν ο Άγιος Παντελεήμων ανακρινόταν, και ρωτήθηκε από ποιον διδάχτηκε  την  χριστιανική  πίστη, απάντησε, από  τον ιερέα Ερμόλαο. Αυτό  ήταν  αρκετό,  για  να  σταλούν  αμέσως στρατιώτες και  να συλλάβουν τον Ερμόλαο. Με την θέλησή τους, ακολούθησαν αυτόν μπροστά  στον  κριτή  της Νικομήδειας,  οι  φίλοι  και  συνεργάτες  του ιερείς, Έρμιππος και    Ερμοκράτης.

Ο   δικαστής, αφού  εξέτασε πρώτα τον Ερμόλαο, ρώτησε έπειτα τους άλλους  δύο  τι  ζητούσαν  και  ήλθαν  σ’ αυτόν.  Εκείνοι  αποκρίθηκαν,  ότι ήταν  στρατιώτες  του  Ερμολάου κάτω από την σημαία του Χριστού,  και ότι  τον  παρακαλούσαν  να  έχουν  όλοι  κοινό θάνατο,  όπως είχαν  και κοινή   αδελφική  ζωή.  Η   απάντηση  αυτή,  αντί να   κινήσει  το  θαυμασμό του  δικαστή, άναψε περισσότερο τον θυμό του. Καταδίκασε λοιπόν  και   τους   τρεις σε θάνατο. 
Έτσι  με  την θυσία  των  κεφαλών τους, κέρδισαν  τα  αθάνατα  βραβεία των  αθλητών  της πίστης  και  της  αγάπης  του  Χριστού.

Απολυτίκιον. Ήχος  γ’. Την  ωραιότητα.     
Ιερατεύσαντες, γνησίως  Άγιοι,  τω πρυτανεύσαντι,  υμίν  τα  κρείττονα, του  μαρτυρίου  την  οδόν,  ηνύσατε γηθοσύνως,  ιερέ  Ερμόλαε,  συν Ερμίππω Ερμόκρατες,  τρίστυλον  εδραίωμα, Εκκλησίας γενόμενοι· διο εκδυσωπείτε  απαύστως, σώζεσθαι πάντας  πάσης  βλάβης.

Κοντάκιον. Ήχος  γ’. Η  Παρθένος  σήμερον.         
Ιερείς  θεόφρονες,  ως  αληθώς δεδειγμένοι,  ιερεία  έμψυχα, προσήχθητε τη  Τριάδι, ρεύμασι, τοις  των αιμάτων πεφοινιγμένοι,  στίγμασι,  τοις ζωηφόροις  πεποικιλμένοι, Ερμόλαε  θεοφόρε,  συν  τω  Ερμίππω και Ερμοκράτει   ομού.

Μεγαλυνάριο.
Ιερομαρτύρων   τριάς   σεπτή,  Ερμόλαε  πάτερ,  συν Ερμίππω  τω  ιερώ,  και  τω  Ερμοκράτει,  Τριάδι  τη  Αγία,  υπέρ  ημών εντεύξεις,  αεί προσφέρετε.