Ο Άγιος Καλλίνικος ο Μάρτυρας

Καταγόταν  από  την  Κιλικία.  Με  ιδιαίτερη  ευφράδεια  λόγου,  αλλά και με  πολύ  ζήλο,  δίδασκε  το  Ευαγγέλιο.

Όταν  έφθασε  στην  Αίγυπτο,  φανατικοί  ειδωλολάτρες  εξεγέρθηκαν εναντίον  του,  τον  συνέλαβαν  και  τον  οδήγησαν  στον  ηγεμόνα Σακέρδωνα.  Αυτός, υποκρινόμενος, έδειξε   ότι λυπάται,  και για να κάμψει  το  φρόνημα  του  Καλλινίκου,  ανέφερε  δήθεν  περιστατικά  πρώην γενναίων χριστιανών, που  όταν αντίκρισαν τα  σκληρά  βάσανα, αρνήθηκαν την πίστη τους. Ο Καλλίνικος, αντιλαμβανόμενος την υποκρισία  του  ηγεμόνα, μειδίασε  και του  είπε: «Μην  αναβάλλεις, έπαρχε, να  λάβεις  πείρα  της δύναμης  με την οποία  ο  Χριστός  οπλίζει τους  γνήσιους πιστούς Του. Γρήγορα ετοίμασε όλα σου τα κολαστήρια όργανα, φωτιά,  ξίφη, τροχούς, μαχαίρια, μαστίγια και ότι άλλο  σκληρό μαρτύριο έχεις. Όλα αυτά και  άλλα περισσότερα και σκληρότερα βασανιστήρια  ποθώ   για  την  αγάπη  του  Χριστού».

Πράγματι,  ο  έπαρχος  τον  μαστίγωσε  σκληρά.  Έσκισε  τις σάρκες  του με  σιδερένια  νύχια  και  όπως  ήταν μισοπεθαμένος,  τον  έδεσε πίσω  από ένα  άγριο   άλογο,  που  τον  έσυρε για  πολλά  χιλιόμετρα.  Τόση  ήταν  η λύσσα  του  επάρχου, που πριν ο Καλλίνικος αφήσει την τελευταία  του  πνοή,  τον  έριξε  μέσα  στη  φωτιά.      
Έτσι  ένδοξα  πήρε  το  στεφάνι  του  μαρτυρίου.

Απολυτίκιο.  Ήχος  γ’.  Θείας  πίστεως.        
Κλήσιν σύνδρομον,  έχων  τω βίω, νίκος κάλλιστον,  ήρας  εν άθλοις, καταλλήλως γεγονώς  ό προκέκλησαι·  συ  γαρ  καλώς  τον  αγώνα τελέσας  σου,  ως  νικητής  εδοξάσθης  Καλλίνικε. Μάρτυς  ένδοξε, Χριστόν  τον  Θεόν  ικέτευε, δωρήσασθαι  ημίν  το  μέγα  έλεος.

Κοντάκιον.  Ήχος  δ’. Ο   υψωθείς  εν  τω  Σταυρώ.          
Ταις  επομβρίαις των ενθέων σου λόγων, της ασεβείας κατασβέσας την φλόγα, μαρτυρικοίς διέλαμψας αγώσι σοφέ· όθεν και εισέδραμες, τη καμίνω  προθύμως,  εκβοών  Καλλίνικε,  τω  ισχύν  σοι  διδόντι·  Εν  τω φωτί  με  ίθυνον  τω   σω,  τον  εν  πυρί  σε,  Χριστέ  μεγαλύναντα.

Μεγαλυνάριον.
Άνθραξι των λόγων σου των σοφών, ύλην ασεβείας, καταφλέξας αθλητικώς, ως  τερπνή  θυσία,  δια πυρός προσήχθης, Καλλίνικε παμμάκαρ,  τω  αθλοθέτη  σου.