Ο Άγιος Φιλούμενος ο νέος Ιερομάρτυρας

Από μικρός ο Άγιος Φιλούμενος αγάπησε τον Χριστό.  Σε ηλικία δέκα ετών μαζί με τον αδελφό του περίμεναν να αποκοιμηθεί ο μεγαλύτερός τους αδελφός και αυτοί σηκώνονταν και προσεύχονταν κρυφά για ώρες.

Κατάγονταν από το χωριό Ορούντα της επαρχίας Μόρφου.  Καλή παιδαγωγό και δασκάλα της ευσεβείας είχαν τη γιαγιά τους Λωξάντρα, η οποία  τους  ζητούσε να της διαβάζουν βίους αγίων.

Διαβάζοντας ο άγιος του Θεού Φιλούμενος, τον βίο του Αγίου Ιωάννου του Καυσοκαλυβίτου, ως άλλος μιμητής εκείνου, έκαυσε τις επιθυμίες του κόσμου τούτου.

Τα δίδυμα τέκνα της Μαγδαληνής και Γεωργίου Ορουντιώτη, Φιλούμενος και Ελπίδιος φλεγόμενα από θείο έρωτα, ξεκίνησαν για την παλαίφατη Ιερά Μονή Σταυροβουνίου.

Εκεί παρέμειναν για πέντε χρόνια και μετά ανεχωρήσαν από τη μαρτυρική γη της Κύπρου στην Αγία Γη των Ιεροσολύμων. Ο πατήρ Ελπίδιος μετά από δώδεκα έτη διακονίας στα Ιεροσόλυμα συνέχισε τον εκκλησιαστικό του βίο σε διάφορα μέρη της Ορθοδοξίας  και  εκοιμήθη στο  Άγιον Όρος.

Ο Φιλούμενος έμεινε στην αγία γη για 46 έτη διακονώντας την εκεί αδελφότητα του Πατριαρχείου, ως φύλακας αγίων τόπων, αλλά εξαιρέτως  αγίων  τρόπων.

Τελευταίος σταθμός της διακονίας του ήταν το  Φρέαρ του Ιακώβ, το οποίον  έγινε  τόπος  του  μαρτυρίου του.

Στις 29 Νοεμβρίου 1979, ημέρα της ονομαστικής του εορτής, φανατικοί σιωνιστές, που  διεκδικούσαν το προσκύνημα  ως δικό τους, τον κατέκοψαν την ώρα του εσπερινού. Αγιοταφίτες πατέρες παρέλαβαν το τίμιό του λείψανο έπειτα από πέντε ημέρες και το ενταφίασαν στην αγία γη.

Κατά την ανακομιδή των λειψάνων του, μετά από τρία έτη, αυτά ευωδίαζαν δείχνοντας την αγιότητά του.         
Η μνήμη του τιμάται την 29^η Νοεμβρίου, εξαιρέτως δε στην κοινότητα της Ορούντας  με  παννύχιο  αγρυπνία.