Οι Άγιοι Αιδέσιος και Αμφιανός οι Μάρτυρες

Οι  Άγιοι  Μάρτυρες  Αμφιανός  και  Αιδέσιος  έζησαν  κατά  τους  χρόνους  του βασιλέως  Μαξιμιανού  (286 – 305 μ.Χ.).  Ήταν  αδελφοί  από  την  ίδια  μητέρα  και κατάγονταν  από  την  χώρα  της  Λυδίας  της  Μικράς  Ασίας.  Όταν  βρίσκονταν  στη Βηρυτό,  διδάχθηκαν  από  τον  Μάρτυρα  Πάμφιλο († 5  Νοεμβρίου)  την  πίστη  στον Χριστό.  Γι’  αυτό  συνελήφθηκαν  και  παρουσιάσθηκαν  στον  άρχοντα  της  πόλεως Ουρβανό.  Και  ο  μεν  Αμφιανός, αφού  διακήρυξε  πρώτος  με  παρρησία  ότι  ο Χριστός  είναι  ο  μόνος  αληθινός  Θεός,  δέχθηκε  πληγές  κατά  του  προσώπου  και κρεμάσθηκε.  Υπέμεινε  όμως  καρτερικά  τα  βασανιστήρια  και  έμεινε  σταθερός και  ακλόνητος  στην  πίστη  του  στον  Χριστό.  Για  τον  λόγο  αυτό  οι  ειδωλολάτρες τον  έριξαν  στη  θάλασσα, όπου  και  τελειώθηκε  και  έλαβε  από  τον  Κύριο  το στέφανο  του  μαρτυρίου.
Ο  Αιδέσιος  καταδικάσθηκε  να  τιμωρηθεί  στα  μεταλλεία  χαλκού  και  απεστάλη στην  Αλεξάνδρεια.  Και  μία  ημέρα,  όταν  είδε  τον  άρχοντα  της  Αλεξάνδρειας, Ιεροκλή,  να  τιμωρεί  τους    εκεί  Χριστιανούς,  έτρεξε  και  τον  χτύπησε  με  την  ράβδο. Αποτέλεσμα  ήταν  να  βασανισθεί  παραδειγματικά  και  τέλος  να  τον  ρίξουν  στην θάλασσα.  Έτσι  κέρδισε το  στέφανο  της  αθανασίας  και  της  ουράνιας  δόξας.