Οι Άγιοι Αββάδες Μαύροι οι εν τη μονή Αγίου Σάββα αναιρεθέντες

Οι  Άγιοι αυτοί  Πατέρες  ασκήτευαν  στη  Λαύρα  του  Αγίου  Σάββα,  στην  περιοχή  των Ιεροσολύμων και είχαν συγκεντρωθεί εκεί  από διάφορα μέρη. Όμως Άραβες λῃστές επιτέθηκαν κατά της μονής και συνέλαβαν τους Πατέρες αυτής, που δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να φύγουν. Και αφού τους βασάνισαν με διάφορους τρόπους, για να υποδείξουν  στους  λῃστές  τους  κρυμμένους  θησαυρούς  της  μονής,  τους  θανάτωσαν. Άλλους  τους  αποκεφάλισαν,  άλλους  τους  τεμάχισαν και  άλλους  τους  κατατρύπησαν με τα ξίφη τους. Και με αυτόν τον τρόπο, ευχαριστώντας τον Θεό  και  προσευχόμενοι, παρέδωσαν  οι  Άγιοι τις  μακάριες ψυχές τους  στον  Κύριο,  απολαμβάνοντας  την  αιώνια  ζωή της Βασιλείας των Ουρανών, για την οποία  υπέμειναν πρόθυμα τους μακρούς  αγώνες  της  ασκήσεως  και το μαρτύριο της επίπονης αθλήσεως.
Την  φρικτή  εκείνη  σφαγή  περιέγραψαν,  ο  Όσιος Στέφανος ο Σαββαΐτης († 13 Ιουλίου), ο  ανεψιός  του  Οσίου  Ιωάννου του Δαμασκηνού  και  ο  Όσιος Αντίοχος ο  Πάνδεκτος  († 24  Δεκεμβρίου).           
Μεταξύ  των  αγίων  Αββάδων  αναφέρεται  και  ο  Όσιος  Θεόκτιστος.

Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ. 
Ως του  Σωτήρος  αγιόλεκτοι  άρνες,  εξωρμημένοι  εκ  χωρών  διαφόρων, τη  Ποίμνη  συνεδράμετε  Σάββα  του  σοφού· όθεν θανατούμενοι, απηνεία βαρβάρων, χαίροντες  ανήλθετε, προς ουράνιον μάνδραν, καθάπερ  Όσιοι  και  Αθληταί,  εκδυσωπούντες,  υπέρ  των  ψυχών  ημών.

Κοντάκιον. Ήχος β’. Την εν πρεσβείαις.       
Την  των Οσίων θεόληπτον συνοδείαν, ταις των Μαρτύρων διαλάμπουσαν ακτίσι, πάντες τοις άσμασι στεφανώσωμεν, τους τω Χριστώ  τυθέντας,  οίαπερ  θεία σφάγια· αυτούς γαρ ο Λόγος προσεδέξατο.

Μεγαλυνάριον.
Αίμασιν οικείοις μαρτυρικώς, τους σαυτών χιτώνας, πορφυρώσαντες ιερώς, προς υπερκοσμίους, ανήλθετε επαύλεις, φαιδρώς κεκοσμημένοι, Πατέρες  Όσιοι.