Ο Άγιος Θεόδοτος ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Κυρηνείας Κύπρου

Ο Άγιος  Ιερομάρτυς  Θεόδοτος έζησε τον  4^ο αιώνα  μ.Χ., τότε  που  το  νησί  της Κύπρου ήταν υποσουλωμένο στους Ρωμαίους. Ο Επίσκοπος Θεόδοτος, άνθρωπος ταπεινός και φλογερός στην πίστη, φιλόθεος  και φιλάνθρωπος, ήταν ένα αληθινό δώρο Θεού για το πολυβασανισμένο νησί. Στο ιερό πρόσωπό του όλοι έβλεπαν τον οικείο πατέρα  και του πραοτάτου  Χριστού  το  γνησιότατο  μιμητή.

Όμως οι  Εθνικοί  δεν  μπορούσαν να αντέξουν την παρουσία και  τη δράση του Αγίου. Έτσι με διαταγή  του επάρχου Σαβίνου ο Άγιος συλλαμβάνεται και οδηγείται ενώπιόν του. Ο ηγεμόνας τον καλεί να αρνηθεί την πίστη του στον Χριστό και  να θυσιάσει στα είδωλα. Η απάντηση του Αγίου χαρακτηρίζεται από ανδρεία: «Άρχοντα, την πίστη μου προς τον Χριστό δεν την αρνούμαι. Το χρυσάφι ποτέ δεν το ανταλλάσουμε με το χώμα. Χώμα άχρηστο είναι και τα είδωλα που λατρεύετε εσείς. Σε λίγο καιρό η βασιλεία των θεών σου θα εκλείψει. Η Βασιλεία του Χριστού  είναι αιώνια και άφθαρτη και θα εξαπλωθεί  σε όλο τον κόσμο. Σ’ αυτή  τη  Βασιλεία  υπάρχει  θέση  και για σένα και  για όλους».

Εξοργισμένος ο έπαρχος διατάσσει να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Οι στρατιώτες απεκδύουν τον Άγιο και τον κτυπούν με τα μαστίγια από νεύρα βοδιού. Η σιωπή  και η καρτερία του Ιερομάρτυρος εξοργίζει περισσότερο τον  ανάλγητο ηγεμόνα, ο οποίος δίδει εντολή   για  δεύτερο βασανιστήριο. Οι δήμιοι βυθίζουν στο σώμα του Αγίου σιδερένια νύχια και το ξεσκίζουν. Και ο Άγιος ανοίγει το στόμα του, για να ψελλίσει:  «Κύριέ μου, συγχώρησέ τους...». Τα λόγια του συγκλονίζουν τις  καρδιές των  δημίων, που  ομολογούν:  «Είμαστε και εμείς Χριστιανοί». Ο ηγεμόνας  έντρομος  και  βλέποντας το  λαό  αγανακτισμένο  δίδει  εντολή  να κλείσουν τον Άγιο στη φυλακή, που σε λίγες ημέρες μεταποιείται σε οίκο Θεού. Η αρετή του Αγίου εδάμασε την κακία. Ενίκησε την αμαρτία. Οι φυλακισμένοι έχουν τώρα δεχθεί στην  καρδιά τους την επίσκεψη της Χάριτος του Θεού.    
Με  την  ανάρρηση του Αγίου Κωνσταντίνου στο θρόνο της αυτοκρατορίας και το διάταγμα περί ανεξιθρησκείας (Μεδιόλανα, 313 μ.Χ.) ο Άγιος Θεόδοτος ελευθερώνεται  και  επιστρέφει στο  ποίμνιό του. Μετά  από  δύο χρόνια θεοφιλούς αρχιερατίας ο Άγιος εκοιμήθηκε με ειρήνη και  Άγγελοι παρέλαβαν την ψυχή του, για να την οδηγήσουν μπροστά  στο  θρόνο  του  Θεού.