Οι Αγίες Σοφία, Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη

Έζησαν  όταν  αυτοκράτορας  των  ρωμαίων  ήταν  ο  Ανδριανός.

Όταν  η  τίμια  και  ενάρετη  Σοφία  χήρεψε,  πήγε  μαζί  με  τις  κόρες της στην Ρώμη.  Εκεί ο αυτοκράτορας πληροφορήθηκε ότι οι  τέσσερις  γυναίκες  ήταν χριστιανές και διέταξε να τις συλλάβουν. Αφού χώρισε την  μητέρα  από  τα παιδιά της,  ζήτησε  να  παρουσιασθεί  μπροστά  του  η  δωδεκάχρονη  Πίστη. Με  δελεαστικούς  λόγους ο  Ανδριανός προσπάθησε να πείσει  την  Πίστη  να αρνηθεί  το Χριστό,  αλλά  αντιμετώπισε  το  άκαμπτο  φρόνημα της  νεαρής. Τότε  ο  σκληρός  ηγεμόνας  διέταξε  τον  αποκεφαλισμό  της.

Το ίδιο σθένος με την Πίστη επέδειξαν και οι αδελφές της, η δεκάχρονη Ελπίδα και η εννιάχρονη  Αγάπη.  Ο σκληρός Ανδριανός δε δίστασε να διατάξει  τους  δήμιούς  του  να  αποκεφαλίσουν  και  τα  άλλα  δυο  κορίτσια.
Περήφανη για τα παιδιά της η Σοφία, ενταφίασε  με τιμές  τις  κόρες  της  και παρέμεινε  για  τρεις  μέρες  στους  τάφους  τους,  παρακαλώντας  το  Θεό  να την πάρει κοντά του. Ο Θεός άκουσε την προσευχή της και η Σοφία παρέδωσε  το  πνεύμά  της  δίπλα  στους  τάφους  των  παιδιών  της.

Απολυτίκιον. Ήχος  δ’.  Ταχύ  προκατάλαβε.

Σοφίᾳ εκθρέψασα, κατά την κλήσιν σεμνή, τας τρεις θυγατέρας σου, ταύτας  προσάγεις  Χριστώ,  αθλήσεως  σκάμμασιν· όθεν  της  άνω  δόξης,  συν αυταίς κοινωνούσα, πρέσβευε  τω  Σωτήρι,  καλλιμάρτυς  Σοφία, δούναι τοις σε  τιμώσι,  χάριν  και  έλεος.

Έτερον Απολυτίκιον. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.    
Ως  ελαία  κατάκαρπος  ανεβλάστησας,  εν  ταις  αυλαίς  του  Κυρίου  Σοφία Μάρτυς σεμνή, και προσήγαγες Χριστώ καρπόν ηδύτατον,  τους  της  νηδύος σου βλαστούς, δι’ αγώνων ιερών, Αγάπην τε και Ελπίδα,  και  την  θεόφρονα Πίστιν·  μεθ’  ών  δυσώπει  υπέρ  πάντων  ημών.

Κοντάκιον. Ήχος α’. Χορός Αγγελικός.        
Σοφίας της σεμνής, ιερώτατοι κλάδοι, η Πίστις και  Ελπίς, και  Αγάπη δειχθείσαι, σοφίαν απεμώραναν,  των  Ελλήνων  εν  χάριτι,  και  αθλήσασαι, και νικηφόροι φανείσαι, στέφος άφθαρτον, παρά του πάντων Δεσπότου, Χριστού  ανεδήσαντο.

Μεγαλυνάριον.
Μήτηρ  επί  τέκνοις  Δαβιτικώς,  ώφθης  τερπομένη,  ω  Σοφία  πανευκλεής·  συ γαρ τη Τριάδι, τας τρεις σου θυγατέρας, ώσπερ γυνή ανδρεία, άθλοις προσήγαγες.