Η Αγία Θέκλα η Ισαπόστολος

Γεννήθηκε από ειδωλολατρική οικογένεια στο Ικόνιο. Μνηστεύθηκε με κάποιο  νέο,  το  Θάμυρη,  με  τον  οποίο  έμελλε  να  συζευχθεί.

Εν  τω  μεταξύ ήλθε στο  Ικόνιο ο  Απόστολος  Παύλος  και  κήρυττε  τον  λόγο του Θεού στο σπίτι ενός ευσεβή άνδρα, του Ονησιφόρου, μετέπειτα αποστόλου  († 7  Σεπτεμβρίου). Η  συνεχής προσέλευση στο θείο κήρυγμα προσείλκυσε την προσοχή της Θέκλας. Και κάποια νύκτα, μέσα στο ακροαζόμενο  πλήθος  ήταν  και  αυτή.  Τα  λόγια  που  άκουσε την τράβηξαν τόσο  πολύ,  ώστε  την  έκαναν  να  επανέλθει  πολλές  φορές  να  ακούσει  τον Απ. Παύλο.

Αυτό, όμως, όταν το έμαθαν η μητέρα της και ο μνηστήρας της, προκειμένου να την  επαναφέρουν  στην  ειδωλολατρία  συκοφάντησαν  τον Απ. Παύλο,  με  αποτέλεσμα  ο  ηγεμώνας  Καστίλλιος  να  τον  φυλακίσει  και στην  συνέχεια  να  τον  διώξει  από την πόλη. Αλλά η Θέκλα είχε πάρει την απόφαση  να  δοθεί  ολοκληρωτικά  στη  διακονία  του  Ευαγγελίου.

Συγγενείς και πρώην φίλοι της την πολέμησαν  ανελέητα.  Αυτή  όμως,  είχε στη θύμησή της τα λόγια του διδασκάλου της  Απ. Παύλου: «Θύρα μοι ανέωγε μεγάλη και  ενεργής, και αντικείμενοι πολλοί». Μου  ανοίχτηκε, δηλαδή, πόρτα μεγάλη, για καρποφόρα  Ιεραποστολική δράση. Και  γι’ αυτό, λόγω του φθόνου που έχει ο σατανάς για κάθε καλό, πολλοί και τώρα παρουσιάζονται  ενάντιοι  και  πολέμιοι.

Τελικά η Θέκλα στην πορεία της  Ιεραποστολικής της δράσης πέρασε πολλά  μαρτύρια,  από  τα  οποία,  όμως,  με  θαυματουργικό  τρόπο  βγήκε άθικτη.
Πέθανε  90  χρονών  σε  κάποιο  όρος  της  Σελεύκειας.

Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Του Παύλου συνέκδημος, ως καθαρά την  ψυχήν,  και  πρώταθλος  πέφηνας, εν γυναιξίν ευκλεώς, Χριστόν αγαπήσασα· συ γαρ της ευσεβείας, πτερωθείσα  τω  πόθῳ,  ήθλησας  υπέρ  φύσιν,  Ισαπόστελε  Θέκλα·  διο  σε  ο Πανοικτίρμων  νύμφην  ηγάγετο.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Τη υπερμάχω.        
Της  παρθενίας τω κάλλει  εξέλαμψας, μαρτυρίου  στεφάνω  κεκόσμησαι, αποστολήν  πιστεύῃ  Παρθένε  ως  ένδοξος·  και  του  πυρός  μεν  την  φλόγα, εις δρόσον μετέβαλες, του ταύρου δε  τον  θυμόν,  προσευχή  σου  ημέρωσας,  ω Πρωτόαθλε.

Μεγαλυνάριον.
Παύλου  λαμπρυνθείσα  ταις  αστραπαίς, όλη  καλή  ώφθης,  όλη  άμωμος τω Χριστώ, Θέκλα  Πρωτομάρτυς,  υπερφυέσιν  άθλοις,  ών  φαίδρυνον  τη  δόξη τους  σε  γεραίροντας.