Με την μεγάλη
της υπομονή στο
μαρτύριο, στόλισε και αυτή τους πρώτους αιώνες
του χριστιανισμού.
Άν και
από τη γέννησή της δούλα,
έλαμψε δια
Ιησού Χριστού ελεύθερη στην ψυχή. Ο
κύριος της, που ονομαζόταν Νικόλαος, είχε γίνει χριστιανός
και φερόταν προς την Αγαθόκλεια με
πολλή φιλανθρωπία και αγαθότητα. Αλλά η κυρία της, Παυλίνα, γυναίκα σκληρόκαρδη,
επέμενε στην ειδωλολατρία. Και όπως ήταν θυμώδης και μέθυσος βασάνιζε πολλές φορές
την Αγαθόκλεια και
προσπαθούσε με πείσμα να
την επαναφέρει στη θρησκεία των ειδώλων.
Επί οκτώ χρόνια έτσι, η ταλαίπωρη και συγχρόνως
μακάρια δούλα, υπέφερε καθημερινή ζωή μαρτυρίου.
Την έβριζε, την χτυπούσε, κένταγε με πιρούνια το σώμα
της και την
πλήγωνε με αλύπητο
μαστίγωμα. Και επειδή
όλα αυτά δεν νικούσαν την γνώμη της ευσεβέστατης χριστιανής, κάποια
μέρα, άναψε φωτιά και την έσπρωξε
μέσα σ’ αυτή.
Έτσι η Αγαθόκλεια λυτρώθηκε από την ασεβή και κακούργα ειδωλολάτρισσα κυρία της, και απεδήμησε στα μακάρια και ελεύθερα σκηνώματα των δικαίων.
Έτσι η Αγαθόκλεια λυτρώθηκε από την ασεβή και κακούργα ειδωλολάτρισσα κυρία της, και απεδήμησε στα μακάρια και ελεύθερα σκηνώματα των δικαίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου