Γεννήθηκε στη Νικόπολη
της Αρμενίας το
454 από τον Εγκράτιο
και την Ευφημία και
επί βασιλέως Μαρκιανού (450 – 457). Μετά τον θάνατο
των γονέων του, οικοδόμησε
ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου
και μόναζε εκεί, μαζί με
10 μοναχούς. Λόγω της μεγάλης του αρετής, 28 χρονών, χειροτονήθηκε
επίσκοπος Κολωνίας. Για εννιά χρόνια αφού διευθέτησε τα εκεί εκκλησιαστικά πράγματα, πήγε στα
Ιεροσόλυμα και κατέλαβε
την Μονή του
Αγίου Σάββα. Εκεί απέκρυψε
το αληθινό του αξίωμα και
ορίστηκε από τον
Άγιο Σάββα σαν υπηρέτης
στον ξενώνα και
στο μαγειρείο, υπακούοντας με
κάθε ταπεινοφροσύνη. Βλέποντας
ο Άγιος Σάββας
την μεγάλη του αρετή, σύστησε στον επίσκοπο
Ιεροσολύμων Ηλία, να χειροτονήσει
τον Ιωάννη Διάκονο
και Πρεσβύτερο.
Τότε ο Ιωάννης, χωρίς να μπορεί να κάνει αλλιώς, φανέρωσε το αξίωμά του και έμεινε στη Λαύρα 12 χρόνια και στη Ρουθά έξι χρόνια. Κατόπιν πέρασε ασκητικά τα χρόνια του σε διάφορες ερήμους για 48 ολόκληρα χρόνια και απεβίωσε ειρηνικά 104 χρονών.
Τότε ο Ιωάννης, χωρίς να μπορεί να κάνει αλλιώς, φανέρωσε το αξίωμά του και έμεινε στη Λαύρα 12 χρόνια και στη Ρουθά έξι χρόνια. Κατόπιν πέρασε ασκητικά τα χρόνια του σε διάφορες ερήμους για 48 ολόκληρα χρόνια και απεβίωσε ειρηνικά 104 χρονών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου