Ο
χρόνος γέννησης και η εθνικότητα του Αγιου Ιγνατίου είναι ασαφή. Στο θρόνο της Αντιόχειας ο Ιγνάτιος ανέβηκε μεταξύ 68 – 70 μ.Χ. Ποίμανε σαν
αποστολικός διδάσκαλος και στάθηκε φρουρός των ψυχών του ποιμνίου του.
Όταν
ο Τραϊανός διέταξε διωγμό κατά των Χριστιανών, θαρραλέα ο Ιγνάτιος, ενώ ο
βασιλιάς περνούσε από την Αντιόχεια, παρουσιάστηκε μπροστά του και υπεράσπισε
τα δίκαια της Εκκλησίας και την αλήθεια
της χριστιανικής πίστης. Τότε ο Τραϊανός, διέταξε την σύλληψη του Ιγνατίου και
την μεταφορά του στην Ρώμη. Οι χριστιανοί της Ρώμης σκόπευαν να τον απαλλάξουν
από το μαρτύριο, αλλά ο Ιγνάτιος, με φλογερή δίψα προς το
μαρτύριο, έγραψε σ’ αυτούς να αφήσουν να γίνει το θέλημα του
Θεού.
Έτσι,
την 20η Δεκεμβρίου του
έτους 107 μ.Χ., τον έριξαν στο
αμφιθέατρο, όπου πεινασμένα θηρία τον κατασπάραξαν. Διασώθηκαν μόνο τα
μεγαλύτερα από τα οστά του, που μεταφέρθηκαν και τάφηκαν με τιμές στην Αντιόχεια.
Αργότερα
μετεκομίσθησαν στην Ρώμη (β’ ανακομιδή το 540 μ.Χ. και εναποτέθησαν στον Ιερό
Ναό του Αγίου Κλήμεντος).
Έτσι, ο Ιγνάτιος έμεινε μέχρι τέλους πιστός στη διδαχή του Χριστού, και «ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος και τον πατέρα και τον υιόν έχει». Εκείνος δηλαδή, που μένει στη διδαχή του Χριστού, αυτός και τον Πατέρα και τον Υιό έχει, διότι αυτός έγινε ναός του Θεού και επομένως φέρει μέσα του τον Θεό. Γι’ αυτό και ο Ιγνάτιος επονομάσθηκε Θεοφόρος.
Έτσι, ο Ιγνάτιος έμεινε μέχρι τέλους πιστός στη διδαχή του Χριστού, και «ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος και τον πατέρα και τον υιόν έχει». Εκείνος δηλαδή, που μένει στη διδαχή του Χριστού, αυτός και τον Πατέρα και τον Υιό έχει, διότι αυτός έγινε ναός του Θεού και επομένως φέρει μέσα του τον Θεό. Γι’ αυτό και ο Ιγνάτιος επονομάσθηκε Θεοφόρος.
Απολυτίκιον.
Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείω έρωτι επτερωμένος, του σε ψαύσαντος, χερσίν αχράντοις, θεοφόρος ανεδείχθης Ιγνάτιε· και εν τη Δύσει τελέσας τον δρόμον σου, προς την ανέσπερον λήξιν εσκήνωσας. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Θείω έρωτι επτερωμένος, του σε ψαύσαντος, χερσίν αχράντοις, θεοφόρος ανεδείχθης Ιγνάτιε· και εν τη Δύσει τελέσας τον δρόμον σου, προς την ανέσπερον λήξιν εσκήνωσας. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κοντάκιον.
Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Των λαμπρών αγώνων σου, η φωτοφόρος ημέρα, προκηρύττει άπασι, τον εκ Παρθένου τεχθέντα, τούτου γαρ, διψών εκ πόθου κατατρυφήσαι, έσπευσας, υπό θηρίων αναλωθήναι· δια τούτο Θεοφόρος, προσηγορεύθης, Ιγνάτιε ένδοξε.
Των λαμπρών αγώνων σου, η φωτοφόρος ημέρα, προκηρύττει άπασι, τον εκ Παρθένου τεχθέντα, τούτου γαρ, διψών εκ πόθου κατατρυφήσαι, έσπευσας, υπό θηρίων αναλωθήναι· δια τούτο Θεοφόρος, προσηγορεύθης, Ιγνάτιε ένδοξε.
Μεγαλυνάριον.
Ύδωρ το αλλόμενον εις ζωήν, Ιγνάτιε Πάτερ, θησαυρίσας εν τη ψυχή, έσπευσας τεθνάναι, υπό θηρώ αγρίων· διο την μακαρίαν, ζωήν ετρύγησας.
Ύδωρ το αλλόμενον εις ζωήν, Ιγνάτιε Πάτερ, θησαυρίσας εν τη ψυχή, έσπευσας τεθνάναι, υπό θηρώ αγρίων· διο την μακαρίαν, ζωήν ετρύγησας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου