Ο Άγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυρας εξ Ιωαννίνων

Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε το 1808 στο χωριό Τζούραλη της επαρχίας Γρεβενών από γονείς φτωχούς, τον Κωνσταντίνο και  την  Βασιλική, και λόγω της φτώχειας της οικογένειάς του έμεινε αγράμματος. Σε μικρή ηλικία  απορφανίσθηκε και μετέβη στα Ιωάννινα, όπου έγινε ιπποκόμος του Χατζή Αβδουλά, αξιωματικού του Ιμίν Πασά, πλησίον του οποίου παρέμεινε επί  οκτώ  χρόνια.

Κατά τον Οκτώβριο του 1836 συκοφαντήθηκε από τους Τούρκους, ότι είχε εξισλαμισθεί  κατά τα προηγούμενα χρόνια  και επανήλθε στην ορθόδοξη πίστη. Προσαχθείς στο κριτήριο απολογήθηκε και  με πνευματική  ανδρεία απέδειξε ότι ουδέποτε έγινε αρνησίθρησκος. Μετά από αυτά και επειδή  τον βρήκαν και  απερίτμητο, απολύθηκε.

Αργότερα  έλαβε σύζυγο, την Ελένη και προσλήφθηκε ως ιπποκόμος στον μουσελίμι των Φιλιατών επί του  ηγεμόνος Ιωαννίνων Μουσταφά  Πασά. Χρειάσθηκε όμως να μεταβεί και πάλι στα Ιωάννινα για ιδιωτικές του υποθέσεις. Εκεί, στις 12  Ιανουαρίου 1838, ημέρα Τετάρτη, ένας  Οθωμανός τον συκοφάντησε και πάλι ότι προηγουμένως ήταν Τούρκος και τώρα είναι  Χριστιανός. Αφού τον συνέλαβαν τον έκλεισαν στην φυλακή  και τον εκβίαζαν να αλλαξοπιστήσει. Εκείνος παρέμεινε αμετάπειστος, ομολογώντας την πίστη του στον Χριστό. Ο κλήρος και ο λαός των Ιωαννίνων μάταια προσπάθησαν να προλάβουν την  άδικη απόφαση κατά  του  Γεωργίου και  να τον πείσουν να δραπετεύσει από  τη  φυλακή και να φυγαδευτεί στην ελεύθερη Ελλάδα. Το μαρτύριο άρχισε. Του τρυπούσαν τα νύχια με βελόνες και έβαζαν στα στήθη του μεγάλες πέτρες. Εκείνος  υπέμενε  γενναία  λέγοντας: «Είμαι  Χριστιανός».

Στις 17  Ιανουαρίου, ημέρα Δευτέρα, ο Άγιος  απαγχονίστηκε στην αγορά και  δέχθηκε από  τον Σταυρωθέντα Κύριο το στέφανο  του  μαρτυρίου. Το ιερό λείψανό του παρέμεινε κρεμασμένο μέχρι τις 19 Ιανουαρίου και κατόπιν δωρήθηκε από τον Μουσταφά πασά στον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Ιωακείμ, ο οποίος τον  ενταφίασε με τιμές  στο  ιερό  βήμα  του μητροπολιτικού  ναού του Αγίου Αθανασίου. Επί  του τάφου και στην οικία του Αγίου τελέσθηκαν πλείστα θαύματα.          
Στις 26  Οκτωβρίου 1971 έγινε η  ανακομοιδή  των  ιερών  λειψάνων  αυτού, τα οποία εναπετέθησαν στο φερώνυμο ναό των Ιωαννίνων, όπου ήταν πριν  η  οικία  του  Αγίου.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.       
Τὸν πανεύφημον Μάρτυν Χριστοῦ Γεώργιον, Ἰωαννίνων τὸ κλέος καὶ πολιοῦχον λαμπρόν, ἐν ᾠδαῖς πνευματικαῖς ἀνευφημήσωμεν· ὅτι ἐνήθλησε στερρῶς, καὶ κατήνεγκεν ἐχθρόν, τοῦ Πνεύματος τῇ δυνάμει· καὶ νῦν ἀπαύστως πρεσβεύει, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.   
Εὐκλεῶς ἀγάλλεται μεγαλαυχοῦσα, τῇ σεπτῇ ἀθλήσει σου, δι’ ἧς ἡ πόλις θησαυρόν, Ἰωαννίνω ἐκτήσατο, τῶν ἱερῶν σου Λειψάνων Γεώργιε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῆς Ἠπείρου θεῖος πυρσός, καὶ Ἰωαννίνων, ἀντιλήπτωρ καὶ ἀρωγός· χαίροις τῶν θαυμάτων, ἀκένωτος χειμάρρους, Γεώργιε παμμάκαρ, ἡμῶν βοήθεια.