Ο Άγιος Δημήτριος ο Νεομάρτυρας ο Χιοπολίτης

Ο  Άγιος Νεομάρτυς Δημήτριος γεννήθηκε το έτος 1780 στο Παλαιόκαστρο της Χίου από γονείς ευσεβείς, τον Απόστολο και την Μαρουλού. Σε νεαρή  ηλικία  ήρθε στην Κωνσταντινούπολη και εργαζόταν πλησίον του αδελφού του Ζαννή, που ήταν έμπορος. Μνηστευθείς όμως με μία νέα, χωρίς να το γνωρίζει ο αδελφός του, αποπέμφθηκε  από  την  εργασία  του.

Η φτώχεια τον έκανε να θυμηθεί ότι ο Τούρκος Σεΐχ – ουλ – ισλάμης όφειλε στον  αδελφό του δύο δηνάρια, από  κάποια  αγορά  υφασμάτων  με πίστωση, πήγε στην  οικία  του, για να εισπράξει  το  οφειλόμενο χρέος και  να το  χρησιμοποιήσει  για  τον εαυτό του. Εκεί βρήκε μία Μωαμεθανή που  του  εκδήλωσε την αγάπη της λέγοντάς του ότι, ή πρέπει  να  γίνει  Μωαμεθανός  για  να τη νυμφευθεί ή πρέπει να πεθάνει. Ο  Δημήτριος αιφνιδιάστηκε. Δέχθηκε τις προτάσεις της γυναίκας  και  παρέμεινε στην οικία  της  ως  εξωμότης. Ήλθε  όμως  στον εαυτό του και κατά την διάρκεια του ραμαζανίου δραπέτευσε και κρύφθηκε  από  Χριστιανική  οικογένεια  στη συνοικία του Σταυροδρομίου. Ο αδελφός του Ζαννής έτρεξε να τον συναντήσει. Ο Δημήτριος έγραψε επιστολή στον πατέρα του με τα συμβάντα και εξομολογήθηκε  στον  Πνευματικό  τι  είχε  πράξει. Μέσα  στην καρδιά του φούντωσε ο πόθος του μαρτυρίου. Κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων και παρουσιάσθηκε στον Τούρκο διοικητή, προς τον οποίο ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό. Οι Χιώτες που  διέμεναν στην Κωνσταντινούπολη  μάζεψαν χρήματα, με σκοπό να προσφέρουν αυτά στους Τούρκους για να τον ελευθερώσουν, φοβούμενοι μήπως ο Δημήτριος λυγίσει μπροστά στα βασανιστήρια. Όταν ο Δημήτριος πληροφορήθηκε  την  ενέργεια  αυτή τους επετίμησε και τους παρακάλεσε  να  προσεύχονται, για  να  τελειώσει  μαρτυρικά  τη  ζωή του. Έτσι  κι  έγινε. Μετά  τα  φρικτά  βασανιστήρια ο Δημήτριος παρέμεινε  ακλόνητος  για  την  αγάπη  του  Χριστού  και αποκεφαλίσθηκε το έτος 1802.  
Το  τίμιο  λείψανό  του  το  παρέλαβαν  οι  Χριστιανοί  και  ενταφίασαν αυτό  σε  κάποιο  μοναστήρι  στο  νησί  Πρώτη.