Οι Άγιοι Κύρος και Ιωάννης οι Θαυματουργοί Ανάργυροι και οι συν αυτοίς Αθανασία, Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία οι Μάρτυρες

Οι  Άγιοι Μάρτυρες Κύρος και Ιωάννης άθλησαν  κατά  την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.). Ο Άγιος Κύρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, ενώ  ο  Άγιος  Ιωάννης  καταγόταν από  την Έδεσσα  της  Μεσοποταμίας.

Όταν  ξέσπασε  ο διωγμός  του  Διοκλητιανού, ο  Άγιος  Κύρος πήγε  σε ένα παραθαλάσσιο τόπο της Αραβίας και, αφού περιεβλήθηκε το μοναχικό  σχήμα, κατοίκησε  στον  τόπο  αυτό.

Ο  Άγιος  Ιωάννης  πήγε  στα  Ιεροσόλυμα και  εκεί  άκουσε για τα θαύματα που  επιτελούσε ο Άγιος Κύρος. Στην συνέχεια μετέβη στην Αλεξάνδρεια. Από εκεί, αφού  από  διάφορες  φήμες  έμαθε  που  διέμενε  ο  Άγιος  Κύρος, πήγε  και  τον  βρήκε  και  έμεινε  μαζί του. Τα  θαύματα των Αγίων Αναργύρων συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων († 11 Μαρτίου), διότι  οι  Άγιοι  θεράπευσαν  τα  μάτια του.

Κατά  την  περίοδο  του  διωγμού  συνελήφθη  και  η  Αγία  Αθανασία, που ήταν  χήρα, καθώς  επίσης  και  οι τρεις θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη  και  Ευδοξία. Η  είδηση  τάραξε  τον Κύρο  και  τον  Ιωάννη. Έτσι οι Άγιοι, επειδή φοβήθηκαν μήπως αυτές δειλιάσουν από την σκληρότητα  των  βασανιστηρίων, εξαιτίας  της  αδυναμίας  της  φύσεως της  γυναίκας, έσπευσαν κοντά τους και έδιναν σε αυτές  θάρρος, ενώ παράλληλα  προετοιμάζονταν  και  οι  ίδιοι για το μαρτύριο. Και πράγματι, συνελήφθησαν  και  αυτοί  και  οδηγήθηκαν  στον  ηγεμόνα.

Εκεί διακήρυξαν με παρρησία και θάρρος την πίστη τους στον Θεό. Μάταια ο ηγεμόνας ζητούσε να κάμψει την ανδρεία της μητέρας, δείχνοντας  σε  αυτή  τις  θυγατέρες  της  και επιρρίπτοντάς της την ενοχή. Εκείνη, αφού  στράφηκε προς τις θυγατέρες της, τις ενίσχυε λέγουσα ότι η σωματική ωραιότητα είναι πρόσκαιρη, ενώ στην αιωνιότητα  διατηρείται  η  ομορφιά  της  ψυχής  του  ανθρώπου  αθάνατη. Αυτές  δε  έλεγαν προς  την  μητέρα  τους  ότι  αισθάνονταν  μεγάλη χαρά, επειδή  έμελλε να  φύγουν  από  τον  μάταιο  αυτό  κόσμο  μαζί της για την  αγάπη  του  Χριστού  και να  μην χωρισθούν  ποτέ  από  κοντά της. Ο  ηγεμόνας  εξαγριώθηκε  και  διέταξε  να τους  υποβάλουν  σε πολλά και σκληρά βασανιστήρια. Μετά από τα βασανιστήρια αποκεφάλισαν  δια  ξίφους τον  Άγιο  Κύρο  και  τον  Άγιο  Ιωάννη, το  έτος 292 μ.Χ.. Έτσι μαρτύρησαν και η Αγία Αθανασία με τις τρεις θυγατέρες της. Τον βίο και  το μαρτύριο αυτών  έγραψε ο Σωφρόνιος ο Σοφιστής.
Η Σύναξη  αυτών  ετελείτο  στο  Μαρτύριο  που  είχε  ανεγερθεί  προς τιμήν  τους  και  βρίσκεται  στην  περιοχή  Φωρακίου.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὡς Ἀθλοφόροι εὐκλεεῖς τοῦ Σωτῆρος, καὶ ἰατῆρες τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων, Ἀνάργυροι ἐκλάμπετε ἐν πάσῃ τῇ γῇ, νόσων μὲν ἰώμενοι, ἀνωδύνως τὰ βάρη, χάριν δὲ πορίζοντες, τοῖς βοῶσιν ἀπαύστως· χαίρετε κρῆναι θείων δωρεῶν, Κῦρε θεόφρον, καὶ Ἰωάννη ἔνδοξε.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.           
Ἐκ τῆς θείας χάριτος, τὴν δωρεὰν τῶν θαυμάτων, εἰληφότες Ἅγιοι, θαυματουργεῖτε ἀπαύστως, ἅπαντα, ἡμῶν τὰ πάθη, τῇ χειρουργίᾳ, τέμνοντες, τῇ ἀοράτῳ Κῦρε θεόφρον, σὺν τῷ θείῳ Ἰωάννῃ, ὑμεῖς γὰρ θεῖοι ἰατροὶ ὑπάρχετε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίρετε πασχόντων θεραπευταί, Κῦρε θεοφόρε, Ἰωάννη τε θαυμαστέ· δωρεὰν γὰρ πᾶσι, παρέχοντες ἰάσεις, εὐεργετεῖτε πάντας, ὡς χριστομίμητοι.