Η Αγία Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς

Αποτελεί  κόσμημα των μαρτύρων του 3^ου αιώνα μ.Χ. Ο πατέρας της  ήταν από  τους πιο πλούσιους ειδωλολάτρες της Ηλιουπόλεως  και  ονομαζόταν Διόσκορος.

Μοναχοκόρη η Βαρβάρα, διακρινόταν για την ομορφιά του σώματός της, την ευφυία και σωφροσύνη της. Στην χριστιανική πίστη κατήχησε και είλκυσε την Βαρβάρα μία ευσεβής χριστιανή γυναίκα. Την ζωή της μέσα στο ειδωλολατρικό περιβάλλον η Βαρβάρα περνούσε «εν πάση ευσεβεία και  σεμνότητι». Δηλαδή  με κάθε ευσέβεια  και  σεμνότητα.

Όμως το γεγονός αυτό, δεν έμεινε για πολύ καιρό μυστικό. Ο Διόσκορος έμαθε ότι η κόρη του είναι χριστιανή και εκνευρισμένος διέταξε τον αυστηρό περιορισμό της. Αλλά η Βαρβάρα κατόρθωσε και δραπέτευσε. Ο πατέρας της τότε εξαπέλυσε άγριο κυνηγητό μέσα στις σπηλιές και τα δάση, όπου κρυβόταν η κόρη του. Τελικά, κατόρθωσε  και  την συνέλαβε.

Αλλά  ο άσπλαχνος και πωρωμένος ειδωλολάτρης πατέρας, παρέδωσε την κόρη του στον ηγεμόνα Μαρκιανό. Αυτός, αφού στην αρχή δεν κατόρθωσε  με  δελεαστικούς τρόπους να μεταβάλει την πίστη της, διέταξε  και  την μαστίγωσαν ανελέητα. Κατόπιν την φυλάκισε, αλλά μέσα εκεί ο Θεός θεράπευσε τις πληγέες της Βαρβάρας  και ενίσχυσε το θάρρος της.      
Τότε  ο  ηγεμόνας θέλησε να τη διαπομπεύσει δημόσια γυμνή. Αλλά ενώ έβγαζαν τα ρούχα της, άλλα ωραιότερα εμφανίζονταν στο σώμα της. Ο ηγεμόνας βλέποντας το θαύμα, διέταξε να αποκεφαλισθεί. Χωρίς καθυστέρηση, ο ίδιος ο κακούργος πατέρας της, ανέλαβε και την αποκεφάλισε.

Απολυτίκιον. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.       
Της Τριάδος την δόξαν ανακηρύττουσα, εν τω λουτρώ τρεις θυρίδας υπεσημήνω σοφώς, κοινωνίαν πατρικήν λιπούσα πάνσεμνε· όθεν ηγώνισαι λαμπρώς, ως παρθένος ευκλεής, Βαρβάρα Μεγαλομάρτυς. Αλλά  μη παύση πρεσβεύειν, ελεηθῆναι τας ψυχάς  ημών.

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.     
Τω εν Τριάδι ευσεβώς υμνουμένῳ, ακολουθήσασα σεμνή Αθληφόρε, τα των ειδώλων έλιπες σεβάσματα, μέσον δε του σκάμματος, εναθλούσα Βαρβάρα, τυράννων ου κατέπτηξας, απειλάς ανδρειόφρον, μεγαλοφώνως κράζουσα σεμνή· Τριάδα σέβω, την μίαν Θεότητα.

Μεγαλυνάριον.
Πατέρα  λιπούσα  τον δυσσεβή, εδείχθης θυγάτηρ, Βασιλέως των ουρανών, υπέρ ου προθύμως, αθλήσασα Βαρβάρα, λυτρούσαι πάσης νόσου, τους προσιόντας σοι.