Η Αγία Κυριακή η Μεγαλομάρτυς

Ήταν κόρη του Δωροθέου και της Ευσεβίας. Αυτοί ήταν άτεκνοι  και παρακαλούσαν τον Θεό να τους  δώσει  παιδί.  Πράγματι,  ο  Θεός  ευδόκησε, και το χριστιανικό αυτό ζευγάρι, απέκτησε παιδί. Γεννήθηκε ημέρα Κυριακή,  γι’  αυτό  και  της  έδωσαν  το  όνομα  Κυριακή.

Κατά τον διωγμό του Διοκλητιανού, οι γονείς της συνελήφθησαν και  μετά από ανάκριση βασανίστηκαν και αποκεφαλίστηκαν από το δούκα  Ιούστο. Η  δε Κυριακή παραπέμφθηκε στον Καίσαρα Μαξιμιανό, και  από  εκεί  στον άρχοντα  Βιθυνίας  Ιλαριανό,  ο  οποίος  της  υπενθύμισε  ότι  η  ομορφιά  της είναι  για  απολαύσεις  και  όχι  για  βασανιστήρια. Τότε  η  παρθένος  κόρη  του απάντησε: «Ούτε στη νεότητά μου, ούτε στην ομορφιά μου δίνω την παραμικρή προσοχή. Και τα λαμπρότερα από τα επίγεια πράγματα  είναι προσωρινά  όπως  τα  άνθη  και  κούφια  όπως οι σκιές. Σήμερα, έπαρχε, είμαι όμορφη,  αύριο  μια  άσχημη  γριά.  Να  κάνω, λοιπόν,  κέντρο  της  ζωής μου την ομορφιά μου; Την αξία της, όμως, τη γνώρισα στις ρυτίδες, που την περιμένουν και  στον  τάφο  που  την  καλεί.  Νόμισες, λοιπόν,  ότι  θα  κάνω  την τερατώδη ανοησία, να χάσω την αιώνια λαμπρότητα για να μείνω λίγο περισσότερο στη γη;  Γι’ αυτό  στο  ξαναλέω,  έπαρχε:  είμαι  και  θα  είμαι στη ζωή και στο θάνατο χριστιανή».           
Εξοργισμένος ο Ιλαριανός, σκληρά την βασάνισε και διέταξε να την αποκεφαλίσουν. Αλλά πριν πέσει η σπάθη, προσευχόμενη παρέδωσε το πνεύμα  της  στον  Κύριο.

Απολυτίκιον. Ήχος  δ’. Ταχύ  προκατάλαβε.
Κυρίων  τον  Κύριον,  και  Βασιλέα  Χριστόν,  εξ  όλης  ηγάπησας,  Κυριακή  της ψυχής,  και  χαίρουσα  ήθλησας·  όθεν  Παρθενομάρτυς,  παρ’ αυτού δοξασθείσα,  βρύεις  τοις  σε  τιμώσιν, ιαμάτων  την  χάριν,  τοις  πάσιν αιτουμένη,  πταισμάτων  συγχώρησιν.

Κοντάκιον  Ήχος β’. Τα  άνω  ζητών.
Η  Μάρτυς  Χριστού,  ημάς  συνεκαλέσατο,  τους  άθλους  αυτής,  τους  θείους και  παλαίσματα, εγκωμιάσαι νυν·  φερωνύμως  γαρ  αύτη  πέφηνεν, ως ανδρεία  τω  φρονήματι,  κυρία  νοός  τε  και παθών  απρεπών.

Μεγαλυνάριον.
Κύριον  ποθούσα  Κυριακή,  τον  ωραίον  κάλλει,  παρά  πάντας  τους γηγενείς, τούτω  ενυμφεύθης,  αθλητικοίς  αγώσιν,  ως  Μάρτυς Αθληφόρος, και  καλλιπάρθενος.