Οι Όσιοι Ευάγριος και Σίος εκ Γεωργίας

Οι   Όσιοι  Ευάγριος  και  Σίος  του  Μγκβιμέλι  έζησαν  στην  Γεωργία  τον  6^ο αιώνα  μ.Χ.

Ο  Όσιος  Ευάγριος  αρχικά  ήταν  δούκας  του  Ζιχαντίνι  και  αρχηγός του  μεγαλύτερου κράτους στην αυλή  του  βασιλείου  του  Κάρτλι (Δυτική  Γεωργία).  Στην  συνέχεια  έγινε ένας από τους πρώτους γεωργιανούς μαθητές του Αγίου Σίου  και  μετέπειτα  ηγούμενος της μονής που  ίδρυσε ο τελευταίος. Ο  Όσιος  Ευάγριος εσκόπευε να γίνει  μοναχός  όταν, πηγαίνοντας σε ένα κυνήγι, έγινε θεατής ενός θαύματος: είδε  ένα  περιστέρι  να  φέρνει τροφή στον ερημίτη Άγιο Σίο. Αυτός αρχικά ήταν αντίθετος στη απόφαση του  Ευάγριου, επειδή  ήταν πολύ  βιαστική. Ο Ευάγριος όμως, επέμενε και τελικά ο Άγιος Σίος  του παρήγγειλε να επιστρέψει σπίτι, να τακτοποιήσει όλες τις υποθέσεις του, να αποχαιρετήσει τους  δικούς  του  και  έπειτα  να  πάει  στις  όχθες του  ποταμού  Μτκβάρι  και να βάλει μέσα στο νερό ένα μπαστούνι που ο ίδιος θα του  εδώριζε. Εάν ο ποταμός εστέγνωνε  μπροστά  στα  μάτια του  Ευάγριου,  αυτό  θα  ήταν  ένα  θεϊκό σημάδι για να ξεκινήσει τὸν μοναχικὸ βίο, διαφορετικὰ ὁ φιλόδοξος μοναχὸς θὰ ἔπρεπε νὰ εγκαταλείψει  τον  σκοπό  του.  Ο  Ευάγριος  έπραξε  με  αυτόν  τον  τρόπο  και, κατά  την  θεία βούληση, παρέμεινε  με  τον  Άγιο  Σίο.

Έκτοτε ο αριθμός των ασκητών γύρω τους άρχισε να πολλαπλασιάζεται και  κατ’  αυτόν τον  τρόπο  εγεννήθηκε το  μοναστήρι.  Ο  Ευάγριος  με  δικά  του  έξοδα  αγόρασε για την αδελφότητα  το  χωριό  Σαλτέμπα  μαζί  με  τα  προσαρτημένα  εδάφη.

Μετά  από  λίγο  χρονικό  διάστημα, ο  Άγιος  Σίος,  με  την  ευλογία  του  πνευματικού  του πατέρα, απομονώθηκε σε σπήλαιο και όρισε τον Όσιο Ευάγριο ηγούμενο της μοναστικής  αδελφότητος. 
Η  μνήμη  των  Οσίων  τελείται  και  στις  4  Φεβρουαρίου.